فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 307
هر نکته اي که گفتم در وصف آن شمايل ، هر کو شنيد گفتا لله در قائل تحصيل عشق و رندي آسان نمود اول ، آخر بسوخت جانم در کسب اين فضايل حلاج بر سر دار اين نکته خوش سرايد ، از شافعي نپرسند امثال اين مسائل گفتم که کي ببخشي بر جان ناتوانم ، گفت آن زمان که نبود جان در ميانه حائل دل داده ام به ياري شوخي کشي نگاري ، مرضيه السجايا محموده الخصائل در عين گوشه گيري بودم چو چشم مستت ، و اکنون شدم به مستان چون ابروي تو مايل از آب ديده صد ره طوفان نوح ديدم ، و از لوح سينه نقشت هرگز نگشت زايل
اي دوست دست حافظ تعويذ چشم زخم است
،
يا رب ببينم آن را در گردنت حمايل
تعبیر:
هیچ چیز به آسانی و سهولت به دست نمی آید. سعی و تلاش لازم دارد. در کاری که در پیش روی داری، با دقت و طمأنینه حرکت کن. عجولانه تصمیم نگیر. از بروز مشکلات و حوادث به خود ترس و واهمه راه نده.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 109
دير است که دلدار پيامي نفرستاد ، ننوشت سلامي و کلامي نفرستاد صد نامه فرستادم و آن شاه سواران ، پيکي ندوانيد و سلامي نفرستاد سوي من وحشي صفت عقل رميده ، آهوروشي کبک خرامي نفرستاد دانست که خواهد شدنم مرغ دل از دست ، و از آن خط چون سلسله دامي نفرستاد فرياد که آن ساقي شکرلب سرمست ، دانست که مخمورم و جامي نفرستاد چندان که زدم لاف کرامات و مقامات ، هيچم خبر از هيچ مقامي نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
،
گر شاه پيامي به غلامي نفرستاد
تعبیر:
از شخصی انتظار کمک و یاری داری. نا امید نباش. با جدیت و پشتکار به مقصود خود می رسی. اگر چه مشکلاتی در سر راه تو است اما صبر و تحمل کلید موفقیت است.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 256
نصيحتي کنمت بشنو و بهانه مگير ، هر آن چه ناصح مشفق بگويدت بپذير ز وصل روي جوانان تمتعي بردار ، که در کمينگه عمر است مکر عالم پير نعيم هر دو جهان پيش عاشقان بجوي ، که اين متاع قليل است و آن عطاي کثير معاشري خوش و رودي بساز مي خواهم ، که درد خويش بگويم به ناله بم و زير بر آن سرم که ننوشم مي و گنه نکنم ، اگر موافق تدبير من شود تقدير چو قسمت ازلي بي حضور ما کردند ، گر اندکي نه به وفق رضاست خرده مگير چو لاله در قدحم ريز ساقيا مي و مشک ، که نقش خال نگارم نمي رود ز ضمير بيار ساغر در خوشاب اي ساقي ، حسود گو کرم آصفي ببين و بمير به عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بار ، ولي کرشمه ساقي نمي کند تقصير مي دوساله و محبوب چارده ساله ، همين بس است مرا صحبت صغير و کبير دل رميده ما را که پيش مي گيرد ، خبر دهيد به مجنون خسته از زنجير
حديث توبه در اين بزمگه مگو حافظ
،
که ساقيان کمان ابرويت زنند به تير
تعبیر:
به آنچه داری قناعت کن. زندگی را با خوش بینی سپری کن و از لحظه لحظه ی آن استفاده کن. غم و اندوه خوردن برای چیز های بی فایده و بی اساس، کاری ابلهانه است. واقع بین باش و به دنبال خیالات بیهوده، خود را دچار رنج و عذاب نکن.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 425
دامن کشان همي شد در شرب زرکشيده ، صد ماه رو ز رشکش جيب قصب دريده از تاب آتش مي بر گرد عارضش خوي ، چون قطره هاي شبنم بر برگ گل چکيده لفظي فصيح شيرين قدي بلند چابک ، رويي لطيف زيبا چشمي خوش کشيده ياقوت جان فزايش از آب لطف زاده ، شمشاد خوش خرامش در ناز پروريده آن لعل دلکشش بين وان خنده دل آشوب ، وان رفتن خوشش بين وان گام آرميده آن آهوي سيه چشم از دام ما برون شد ، ياران چه چاره سازم با اين دل رميده زنهار تا تواني اهل نظر ميازار ، دنيا وفا ندارد اي نور هر دو ديده تا کي کشم عتيبت از چشم دلفريبت ، روزي کرشمه اي کن اي يار برگزيده گر خاطر شريفت رنجيده شد ز حافظ ، بازآ که توبه کرديم از گفته و شنيده
بس شکر بازگويم در بندگي خواجه
،
گر اوفتد به دستم آن ميوه رسيده
تعبیر:
بخت و اقبال بر در می کوبد. هوشیار باش و مراقب باش تا از آن به خوبی محافظت و مراقبت کنی و به آسانی آن را از دست ندهی. مغرور و خودپسند نباش. در روزگار سعادت خود را فراموش نکن و با مردم به خوبی رفتار کن.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 188
مرا به رندي و عشق آن فضول عيب کند ، که اعتراض بر اسرار علم غيب کند کمال سر محبت ببين نه نقص گناه ، که هر که بي هنر افتد نظر به عيب کند ز عطر حور بهشت آن نفس برآيد بوي ، که خاک ميکده ما عبير جيب کند چنان زند ره اسلام غمزه ساقي ، که اجتناب ز صهبا مگر صهيب کند کليد گنج سعادت قبول اهل دل است ، مباد آن که در اين نکته شک و ريب کند شبان وادي ايمن گهي رسد به مراد ، که چند سال به جان خدمت شعيب کند
ز ديده خون بچکاند فسانه حافظ
،
چو ياد وقت زمان شباب و شيب کند
تعبیر:
تا زمانی که اراده ی خود را محکم نکنی به مقصود نخواهی رسید. امید به خداوند تو را یاری خواهد کرد. شک و تردید را از دل خود بیرون کن. هرچه پیش آید خیر تو در آن است.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 120
بتي دارم که گرد گل ز سنبل سايه بان دارد ، بهار عارضش خطي به خون ارغوان دارد غبار خط بپوشانيد خورشيد رخش يا رب ، بقاي جاودانش ده که حسن جاودان دارد چو عاشق مي شدم گفتم که بردم گوهر مقصود ، ندانستم که اين دريا چه موج خون فشان دارد ز چشمت جان نشايد برد کز هر سو که مي بينم ، کمين از گوشه اي کرده ست و تير اندر کمان دارد چو دام طره افشاند ز گرد خاطر عشاق ، به غماز صبا گويد که راز ما نهان دارد بيفشان جرعه اي بر خاک و حال اهل دل بشنو ، که از جمشيد و کيخسرو فراوان داستان دارد چو در رويت بخندد گل مشو در دامش اي بلبل ، که بر گل اعتمادي نيست گر حسن جهان دارد خدا را داد من بستان از او اي شحنه مجلس ، که مي با ديگري خورده ست و با من سر گران دارد به فتراک ار همي بندي خدا را زود صيدم کن ، که آفت هاست در تاخير و طالب را زيان دارد ز سروقد دلجويت مکن محروم چشمم را ، بدين سرچشمه اش بنشان که خوش آبي روان دارد ز خوف هجرم ايمن کن اگر اميد آن داري ، که از چشم بدانديشان خدايت در امان دارد
چه عذر بخت خود گويم که آن عيار شهرآشوب
،
به تلخي کشت حافظ را و شکر در دهان دارد
تعبیر:
زندگی را سهل و آسان نگیر و مشکلات و سختی های آن را فراموش نکن. عاشق کسی هستی که با غرور و تکبر تو را می آزارد. خودپسندان را به دوستی انتخاب نکن تا حقیر و کوچک نشوی.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 494
اي دل گر از آن چاه زنخدان به درآيي ، هر جا که روي زود پشيمان به درآيي هش دار که گر وسوسه عقل کني گوش ، آدم صفت از روضه رضوان به درآيي شايد که به آبي فلکت دست نگيرد ، گر تشنه لب از چشمه حيوان به درآيي جان مي دهم از حسرت ديدار تو چون صبح ، باشد که چو خورشيد درخشان به درآيي چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت ، کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآيي در تيره شب هجر تو جانم به لب آمد ، وقت است که همچون مه تابان به درآيي بر رهگذرت بسته ام از ديده دو صد جوي ، تا بو که تو چون سرو خرامان به درآيي
حافظ مکن انديشه که آن يوسف مه رو
،
بازآيد و از کلبه احزان به درآيي
تعبیر:
در کاری که می خواهی انجام بدهی دقت کن و عجولانه تصمیم نگیر تا خدای ناکرده پشیمان نشوی. به سخنان هر کس گوش فرا نده. آنها را با دقت سبک و سنگین کن. غمگین و ناامید نباش. به مراد و مطلوب خود می رسی اگر با احتیاط و عاقلانه رفتار کنی.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 138
ياد باد آن که ز ما وقت سفر ياد نکرد ، به وداعي دل غمديده ما شاد نکرد آن جوان بخت که مي زد رقم خير و قبول ، بنده پير ندانم ز چه آزاد نکرد کاغذين جامه به خوناب بشويم که فلک ، رهنمونيم به پاي علم داد نکرد دل به اميد صدايي که مگر در تو رسد ، ناله ها کرد در اين کوه که فرهاد نکرد سايه تا بازگرفتي ز چمن مرغ سحر ، آشيان در شکن طره شمشاد نکرد شايد ار پيک صبا از تو بياموزد کار ، زان که چالاکتر از اين حرکت باد نکرد کلک مشاطه صنعش نکشد نقش مراد ، هر که اقرار بدين حسن خداداد نکرد مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق ، که بدين راه بشد يار و ز ما ياد نکرد
غزليات عراقيست سرود حافظ
،
که شنيد اين ره دلسوز که فرياد نکرد
تعبیر:
احساس می کنی از هدف و مقصود خود دور شده ای و یا عزیزی نسبت به تو کم توجهی می کند. انتظار و امیدواری، مقصود تو را حاصل می کند. نگرانی را از خود دور کن.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 319
سال ها پيروي مذهب رندان کردم ، تا به فتوي خرد حرص به زندان کردم من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه ، قطع اين مرحله با مرغ سليمان کردم سايه اي بر دل ريشم فکن اي گنج روان ، که من اين خانه به سوداي تو ويران کردم توبه کردم که نبوسم لب ساقي و کنون ، مي گزم لب که چرا گوش به نادان کردم در خلاف آمد عادت بطلب کام که من ، کسب جمعيت از آن زلف پريشان کردم نقش مستوري و مستي نه به دست من و توست ، آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع ، گر چه درباني ميخانه فراوان کردم اين که پيرانه سرم صحبت يوسف بنواخت ، اجر صبريست که در کلبه احزان کردم صبح خيزي و سلامت طلبي چون حافظ ، هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
گر به ديوان غزل صدرنشينم چه عجب
،
سال ها بندگي صاحب ديوان کردم
تعبیر:
سعی و تلاش تو نتیجه خواهد داد و سرانجام به مقصود خود خواهی رسید. با دوستان مشورت کن و به سخنان دشمنان گوش فرا نده. دوست و دشمن را بشناس. عقل و تدبیر را در همه جا به کار ببند تا نادم و پشیمان نشوی. خدا را فراموش نکن.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 153
سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد ، به دست مرحمت يارم در اميدواران زد چو پيش صبح روشن شد که حال مهر گردون چيست ، برآمد خنده خوش بر غرور کامگاران زد نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست ، گره بگشود از ابرو و بر دل هاي ياران زد من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست ، که چشم باده پيمايش صلا بر هوشياران زد کدام آهن دلش آموخت اين آيين عياري ، کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد خيال شهسواري پخت و شد ناگه دل مسکين ، خداوندا نگه دارش که بر قلب سواران زد در آب و رنگ رخسارش چه جان داديم و خون خورديم ، چو نقشش دست داد اول رقم بر جان سپاران زد منش با خرقه پشمين کجا اندر کمند آرم ، زره مويي که مژگانش ره خنجرگزاران زد شهنشاه مظفر فر شجاع ملک و دين منصور ، که جود بي دريغش خنده بر ابر بهاران زد از آن ساعت که جام مي به دست او مشرف شد ، زمانه ساغر شادي به ياد ميگساران زد ز شمشير سرافشانش ظفر آن روز بدرخشيد ، که چون خورشيد انجم سوز تنها بر هزاران زد دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق اي دل ، که چرخ اين سکه دولت به دور روزگاران زد
نظر بر قرعه توفيق و يمن دولت شاه است
،
بده کام دل حافظ که فال بختياران زد
تعبیر:
بخت و اقبال مساعدی خواهی داشت. شاهد پیروزی را به زودی در بر خواهی گرفت. راهی را که در پیش گرفته ای ادامه بده. با توکل به خداوند موفق خواهی شد.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 4
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را ، که سر به کوه و بيابان تو داده اي ما را شکرفروش که عمرش دراز باد چرا ، تفقدي نکند طوطي شکرخا را غرور حسنت اجازت مگر نداد اي گل ، که پرسشي نکني عندليب شيدا را به خلق و لطف توان کرد صيد اهل نظر ، به بند و دام نگيرند مرغ دانا را ندانم از چه سبب رنگ آشنايي نيست ، سهي قدان سيه چشم ماه سيما را چو با حبيب نشيني و باده پيمايي ، به ياد دار محبان بادپيما را جز اين قدر نتوان گفت در جمال تو عيب ، که وضع مهر و وفا نيست روي زيبا را
در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ
،
سرود زهره به رقص آورد مسيحا را
تعبیر:
غرور و تکبر را در زندگی از خود بران و با دوستان و آشنایان مهربان باش و در هنگام بی نیازی و آسایش به فکر سختی و مشقت زندگی دیگران هم باش. با مهربانی و دوستی و با یاری دیگران می توانی زندگی راحتی داشته باشی. با مردم متکبر و خودپسند همنشینی نکن.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 20 بهمن 1401 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 58
سر ارادت ما و آستان حضرت دوست ، که هر چه بر سر ما مي رود ارادت اوست نظير دوست نديدم اگر چه از مه و مهر ، نهادم آينه ها در مقابل رخ دوست صبا ز حال دل تنگ ما چه شرح دهد ، که چون شکنج ورق هاي غنچه تو بر توست نه من سبوکش اين دير رندسوزم و بس ، بسا سرا که در اين کارخانه سنگ و سبوست مگر تو شانه زدي زلف عنبرافشان را ، که باد غاليه سا گشت و خاک عنبربوست نثار روي تو هر برگ گل که در چمن است ، فداي قد تو هر سروبن که بر لب جوست زبان ناطقه در وصف شوق نالان است ، چه جاي کلک بريده زبان بيهده گوست رخ تو در دلم آمد مراد خواهم يافت ، چرا که حال نکو در قفاي فال نکوست
نه اين زمان دل حافظ در آتش هوس است
،
که داغدار ازل همچو لاله خودروست
تعبیر:
به مراد و آرزوی خود خواهی رسید زیرا همه ی هدف تو رسیدن به آمال و آرزوهایت است. غم و اندوه را از وجود خود دور کن که فایده ای برای تو ندارد.
